Chyba każdy próbował kiedyś układać kostkę Rubika, najczęściej z bardzo różnym skutkiem. Okazuje się, że istnieją osoby, które układają je na czas i w ten sposób rywalizują ze sobą. Speedcubing to coraz popularniejsza forma rozrywki dla fanów zagadek logicznych. Jak rozpocząć swoją karierę z szybkim układaniem kostek i jakie są ich poszczególne rodzaje?
Okazuje się, że speedcubing nie jest wcale spontanicznym przesuwaniem poszczególnych pól. Ograniczona liczba możliwości ruchu spowodowała, że powstało mnóstwo sposobów układania takiej kostki. Z czasem poprawia się też technikę, dzięki czemu pewne ruchu dokonują się automatycznie. Warto zacząć od jednej metody i próbować niej, aż do osiągnięcia perfekcji. Naukę uczenia się algorytmów można rozpocząć przykładowo od metody Fridricha.
Tradycyjna kostka złożona z sześciu ścian 3×3 jest co prawda najpopularniejsza, ale fani speedcubingu lubią też eksperymentować z innymi jej rodzajami. Kostki Qiyi przykładowo nie przypominają jedynie sześcianów, ale mogą mieć też ściany trójkątne. Różne są także figury z kolorami, które występują jako trapezy czy równoległoboki.
Na sam początek warto spróbować z tradycyjną kostką, a potem zwiększać sobie ilość pól. Ściana 3×3 może być z czasem zastąpiona przez tą 4×4. Po dojściu do perfekcji można przenieść się na 5×5, 6×6, a nawet 7×7. Dla każdej z nich istnieją osobne metody postępowania, dlatego przejście do coraz trudniejszych modeli nie będzie wcale proste. Niektóre schematy są jednak w miarę podobne, dlatego nie zaczyna się w pełni od zera.
